رشته روانشناسی بالینی زیر شاخه ای از روان شناسی می باشد که به ادراک ، تشخیص و معالجه ی رفتارهای غیر طبیعی و ناهماهنگ ، درماندگی و اختلالات شناختی ، زیست شناختی ، هیجانی ، روان شناختی اجتماعی یاری می رساند و در طیف گسترده ای از افراد به دنبال درمان و بهبودی قابل استفاده است.
هدف و رسالت روانشناسی بالینی
نقش های تعریف شده روانشناسی بالینی بر این پایه اند:
- بررسی و شناسایی
- معالجه و درمان
- مشاوره و راهنمایی
- تعلیم و بررسی فعالیت درمانگرها
- مطالعه و تحقیق و مدیریت
بیشتر فعالیت روان شناسان بالینی در جهت بررسی و شناسایی و مداخله و معالجه و تعلیم و تحقیق می باشد. عده ی کثیری از روان شناسان در حوزه ی روانشناسی بالینی به فعالیت مشغولند ، یعنی شاخه ای که ارتباطش با کلیات و مبادی روان شناختی در زمینه ی شناسایی و معالجه ی مسائل و مشکلات رفتاری و عاطفی و هیجانی نظیر اختلالات روانی ، عقب ماندگی ذهنی ، بزهکاری نوجوانان ، مشکلات خانوادگی و زناشویی و اعتیاد و دیگر مسائل سازشی است.
زمینه های فعالیت روانشناس بالینی
- گروهی که جهت معالجه بیماران با روان کاوران و روان شناسان همکاری می کنند و اغلب به بررسی هویت و علت اختلالات و بیماری ها و چگونگی درمان و بهبودی یک شخص بیمار دقت دارند.
- گروه دوم روانشناسانی هستند که عمدتاً به سنجش و ارزیابی شخصیت ، هوش و … توسط آزمون های روانشناسی مشغول هستند.
- گروه بعد کارها و فعالیت های گروه اول و دوم را به گونه ای هم سان و هماهنگ با هم اجرا و اعمال می کنند. بدین گونه که هم به شناسایی و هم به معالجه و بهبودی بیماران مشغول هستند.
- گروه چهارم روانشناسان بالینی به مطالعه و بررسی و سنجش ویژگی ها و شخصیت بیماران دارای اختلال روانی می پردازند و به صورت تجربی جهت پیدا کردن چرایی و دلایل ، نشانه ها و راهکارهای درمانی تلاش می کنند و بر این باورند که اطلاع و شناخت این رویه ها و شیوه ها جهت آماده سازی روانشناسی بالینی الزامی می باشد و روان شناسی بدون اطلاع و شناخت این مسائل قادر نخواهد بود به طور مفید و کارآ رسالت و هدف خود را انجام دهد.
حوزه کاری و محل کار روانشناسان بالینی
رسالت و مسئولیت روانشناسان بالینی متعدد و گوناگون می باشد و به محل و فضا و جایی که روان شناس در آن مشغول به کار است و به علاوه به میزان تحصیلات و آموزش و تجربه ای که داشته وابسته است. به طور نمونه ، مسئولیت یک روانشناس بالینی در بیمارستان امکان دارد تنها محدود به شناسایی بیماری ها توسط آزمون های روان شناختی باشد و یا به روان درمانی مشغول باشد و یا به پژوهش و مطالعه بپردازد و یا به آموزش و تدریس شماری از دانشجویان و کارآموزان مشغول شود.
روانشناس بالینی امکان دارد در بیمارستان ها ، زندان ها ، مراکز مشاوره ، مدارس و دانشگاه ها ، پرورشگاه ها ، مهد کودک ها ، شرکت ها و دیگر سازمان ها به فعالیت بپردازد.
پیش نیازهای رشته روانشناسی بالینی
از آن جایی که روانشناسان بالینی در بیشتر حالات با اشخاص دارای اختلال روانی و یا رفتارهای غیرطبیعی ارتباط دارد ، بدین سبب ضروری است که یک روان شناس بالینی جهت مداخله و معالجه ی این اختلالات و مشکلات ، افزون بر داشتن نگرش فراگیر و همه جانبه از قدرت روحی و روانی قوی برخوردار باشد. به طور کلی رشته روانشناسی بالینی نیاز به ابتکار و نوآوری ، حس انسان دوستی ، صبر و بردباری و میل و رغبت به مطالعه و پژوهش و بررسی دارد.
طول دوره تحصیل روانشناسی بالینی
به طور کلی میانگین طول دوره ی مقطع کارشناسی رشته روانشناسی با هر نوع زیرشاخه و گرایشی ۴ سال می باشد و تمام دروس در طی ۸ ترم برنامه ریزی و ارائه شده اند. دانشجویان بعد از پایان و گذراندن درس های پایه و تخصصی و عمومی به یکی از زیرشاخه و گرایش ها وارد خواهند شد و بعد از اتمام درس های مقطع کارشناسی در آن گرایش ، دانش آموخته این رشته و گرایش انتخابی شناخته خواهد شد.
موضوع مرتبط :
رشته روانشناسی کودک
مرکز مشاوره و روانشناسی کودک
مرکز استعدادیابی کودکان
بهترین روانشناس کودک
روانشناس خانواده
روان شناس خوب چه کسی است؟
تفاوت روانشناس و روانپزشک چیست؟
نیاز کودک به روانشناس
انتخاب رشته نهم
نوشته رشته روانشناسی بالینی اولین بار در مرکز تحقیقات هوش نیک. پدیدار شد.