لایه برداری شیمیایی برای صورت روشی است که در آن یک محلول شیمیایی برای از بین بردن سلولهای آسیب دیده پوست ، درمان چین و چروک و اصلاح جای زخم و تغییر رنگ لکه های آفتاب روی پوست قرار می گیرد.

لایه بردارهای شیمیایی حاوی انواع مختلفی از اسیدها هستند که دارای عمق مختلف نفوذ پوست هستند. بسته به نیاز و میزان حساسیت پوست گزینه های زیادی وجود دارد.

برای آماده شدن برای یک لایه برداری شیمیایی چه کاری باید انجام دهید؟

پس از انتخاب یک پزشک یا متخصص پوست معتبر از طریق بورد ، اولین قدم تعیین یک مشاوره قبل از عمل برای بحث در مورد دلایل خود برای ایجاد یک لایه بردار شیمیایی و انتظارات از درمان است. سابقه سلامتی و داروهای شما بررسی می شود تا اطمینان حاصل شود که شما کاندید مناسبی برای این روش هستید.

این بررسی شامل غربالگری سابقه دیابت ، کمبود تغذیه ، حساسیت به نور ، زخم غیرطبیعی ، اشعه قبلی ، جراحی صورت اخیر ، بیماری های پوستی ، استفاده از ایزوترتینوئین یا داروهای ضد بارداری خوراکی ، وضعیت سیگار کشیدن ، وضعیت بارداری و میزان قرار گرفتن در معرض آفتاب روزانه است – این عوامل می توانند خطر عوارض را افزایش می دهد.

بعد ، معاینه فیزیکی پوست برای ارزیابی ضخامت ، سلامت و شرایط پوست انجام می شود. برای مستند کردن شرایط پوستی قبل از عمل می توان عکس گرفت.

طی 2-4 هفته قبل از لایه برداری شیمیایی برنامه ریزی شده شما ، مجموعه ای از فعالیت های آماده سازی برای بهینه سازی اثربخشی درمان انجام شده است که “پرایمینگ” نامیده می شود. قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا UV بنفش باید محدود شود و هر روز یک ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF 50+ استفاده شود. ممکن است کرم های خاصی حاوی ترتینوئین ، هیدروکینون ، اسید گلیکولیک یا اسید سالیسیلیک تجویز شود.

در آخر ، باید از اپیلاسیون و درم ابریژن صورت خودداری کرد. هدف از این فعالیت ها و توصیه ها نازک شدن لایه بالایی پوست ، افزایش نفوذ لایه برداری شیمیایی ، تسریع در ترمیم و کاهش خطر عوارضی مانند هایپرپیگمانتاسیون و اسکار است.

روز قبل از لایه برداری ، صورت باید با صابون غیر باقیمانده شسته شود. از مرطوب کننده ها و آرایش باید خودداری شود.

در حین لایه برداری چه انتظاری دارید؟

لایه برداری شیمیایی در یک اتاق اختصاصی با روشنایی و تهویه مناسب انجام می شود. در حالت خوابیده دراز کشیده اید و با محافظت مناسب از چشم ، چشمانتان بسته می شود.

برای جلوگیری از تجمع محلول لایه بردار شیمیایی در آن نواحی ، ممکن است یک خمیر خنثی در اطراف چشم ، بینی و دهان شما استفاده شود. برای لایه برداری عمیق تر ، ممکن است داروی بی حسی یا ضد درد قبل از لایه برداری تجویز شود.

روش استفاده ممکن است بسته به ماده لایه بردار انتخاب شده متفاوت باشد. محلول های مایع را می توان با استفاده از برس ، نوک پنبه ای ، یا سوپ گاز استفاده کرد. برای ژل ها معمولاً از کاردک چوبی یا پلاستیکی استفاده می شود. ماده لایه بردار ابتدا در مناطقی با پوست ضخیم تر ، مانند پیشانی ، گونه ها ، بینی و چانه اعمال می شود. سپس با استفاده از ضربات محکم ، حتی در همان جهت ، به نواحی دیگر صورت نیز پخش می شود.

هنگامی که لایه برداری شیمیایی روی پوست شما است ممکن است کمی حساسیت ملایم داشته باشید. پس از اتمام این روش ، ممکن است از یک شستشوی خنثی یا کمپرس خنک در صورت استفاده شود.

تجربه پس از لایه برداری

بعد از یک لایه برداری شیمیایی ، پوست شما احتمالاً قرمز شده و تحریک شده به نظر می رسد. لایه برداری شیمیایی عمیق تر ممکن است منجر به افزایش قرمزی و تورم شود. همچنین احساس برخی از سوزش یا سوزش ادامه دارد طبیعی است. برای تسکین محل می توان از پماد محافظتی مانند ژل نفتی استفاده کرد و رفع علائم باید طی یک تا دو هفته باشد.

آرایش را می توان روز بعد برای لایه برداری های سبک و بعد از یک هفته برای لایه برداری های متوسط ​​انجام داد. ممکن است چند ماه طول بکشد تا پوست به طور کامل به حالت طبیعی برگردد و نتایج کامل لایه برداری را نشان دهد. توصیه هایی مانند پاکسازی معمول ، مرطوب کننده و به حداقل رساندن آفتاب به طولانی شدن نتایج لایه برداری شیمیایی کمک می کند.

لایه برداری شیمیایی روشی سریع ، ایمن و مقرون به صرفه برای جوان سازی پوست است. لایه برداری شیمیایی موفق به انطباق مناسب انگیزه بیمار برای انجام عمل و عامل لایه برداری مناسب بستگی دارد. پزشک شما می تواند خطرات و مزایا را برطرف کند تا بهترین برنامه درمانی را برای شما تعیین کند.

The post هر آنچه در مورد مواد لایه برداری شیمیایی باید بدانید appeared first on واردات و فروش ژل ۷۷۵۱۵۷۰۸ ، بوتاکس و مواد مزوتراپی.