نخستین راهکار و شیوه جهت شناسایی و آگاهی از استعدادهای کودکان ، زیر نظر گرفتن اعمال ، فعالیت ها و رفتار آن هاست.
پدر و مادر می بایست توجه داشته باشند که اصل واقع بینی در شناسایی و پرورش استعدادهای کودکان یکی از مسائل اساسی و وظیفه مهم آن هاست. زیرا اغلب پدران و مادران در حوزه هایی که خودشان دوست دارند مهارت و استعدادی را به کودکان خود یاد دهند از این رو از بیشتر استعدادهای حقیقی بچه ها چشم پوشی می شود و بعضی اوقات از آن توقعات اشتباه و بیهوده دارند که این امر سبب ضایع شدن استعدادهای حقیقی کودکانشان خواهد شد.
به کودکان فرصت دهید تا از علاقه و تمایلات درونی خود شناخت پیدا کنند.در حقیقت استعداد و علاقه ارتباط مستقیمی با یکدیگر دارند. کودکان در هر چیزی که استعداد دارند کشش و تمایل از خود بروز می دهند و نسبت به هر چیزی که کشش و علاقه بروز دهند در آن توانایی و مهارت و استعداد خواهند داشت.
تلاش نمایید کودکان خود را در معرض طیف گسترده ای از تجربه ها و فعالیت های گوناگون قرار دهید. این کار سبب شکوفایی استعدادهای درونی پنهان آنان خواهد شد.
به حرف ها و مکالمات کودکان خود گوش کنید. در خصوص مطالب و موضوعات مختلف با آنان گفت و گو کنید. برای آنان در زمینه ها و فعالیت هایی مختلف پرسش های مطرح کنید. چیزهایی که آنان در خصوص آن ها صحبت می کنند و به آن ها اهمیت و توجه نشان می دهند قادرند نشانه هایی از استعدادهایی باشد که او از آن ها بهره مند می باشد.
شرایط و فضایی را به وجود آورید که موجب تحریک و برانگیختگی حسی آن ها می شود. اسباب بازی ها و وسایلی را در محیط منزل فراهم کنید که حواس فرزندتان را تحریک و فعال سازد. وسایلی مانند آلات موسیقی ، عروسک های نمایشی ، نقاشی ،انواع پازل و …
به کودکان اجازه و فرصت اشتباه کردن بدهید. در صورتی که آن ها تمام کارها را به صورت درست و جامع اجرا کنند دیگر جهت شناسایی و پرورش یک استعداد ، ریسک و تلاش نمی کنند. از این رو اشتباهات کودکان ابزار و عاملی جهت تجربه و کشف و جست و جو می باشد. بنابراین از ملامت و تنبیه آن ها بپرهیزید تا با آزمون و خطا به استعدادهای نهفته و علایق خود پی ببرند.
جهت تحریک تمایلات و علایق فرزندان خود به طور جمعی به محیط های تازه ای برویدو از مکان هایی نظیر موزه ، مسابقات ورزشی ، کتابخانه ، کنسرت دیدن کنید و در مورد آن ها با کودکان خود به بحث بپردازید.
به کودکان آزادی ، اختیار و حق تصمیم گیری بدهید. ترغیب و پشتیبانی شما امری با اهمیت می باشد ولی بچه ها می بایست شرایط و محیطی لازم برای انتخاب داشته باشند. شما قادرید به آنان نظرات و توصیه هایی ارائه دهید ولی هرگز نباید آنان را وادار به انجام کارها کنید.
در اجرای برخی امور و فعالیت ها ، کودکان را شریک سازید تا با شما همکاری کنند. به آنان فرصت دهید تا درگیر کارهای هدفدار شوند و اجازه دهید تا با اجرای این فعالیت ها توفیق و پیروزی را در فکر خود ترسیم و تجسم نمایند.
به کودکان خود کمک کنید تا به خودشناسی و آنالیز خود بپردازند. به طور نمونه ، از آنان درخواست کنید تا در خصوص تمایلات و علایق خود بنویسند و یا در مورد فعالیت ها و اموری که در آن موفق بوده اند و بدون هیچ تلاش و آموزش خاصی از پس انجام آن ها برمی آیند صحبت کنند.
کارها و اموری که کودکتان اجرا می کند را داوری و مورد انتقاد و سرزنش قرار ندهید چرا که کودکان در صورتی تصور کنند مورد سنجش و امتحان قرار می گیرند کشف و پرورش استعدادهای خود را دنبال نمی کنند و در کارها پیشرفت قابل توجهی نخواهند داشت.
کشف و پرورش استعداد احتیاج به یک جو و فضای مناسب و روحیه بانشاط دارد. از این رو بعضی اوقات تنها با تقویت روحیه فرزندتان و فراهم ساختن جو و محیطی مطلوب و شاد و دوری از عوامل استرس زا و تنش های روحی و روانی قادرید به شکوفایی استعدادهای فرزندان خود یاری بسیاری برسانید.
نوشته چگونه استعداد کودکان را کشف و پرورش دهیم؟ اولین بار در مرکز تحقیقات هوش نیک. پدیدار شد.
۲۰ PLUS با لیدوکائین
