مقاله آموزشی

هوش یکی از توانایی های اساسی در انسان است که مولفه های مختلفی در این توانایی دخیل هستند.

نمی توانیم هوش را یک توانایی مستقل بدانیم که داشتن آن می تواند زندگی را بهبود بخشد. بلکه خود هوش از مولفه های مختلفی تشکیل شده است که در صورت نبود هر یک از آنها این توانایی دارای نقص است و نمی تواند عامل موفقیت یا سعادت فرد شود. قوه استدلال یکی از توانایی هایی است که افرادی که هوش بالایی دارند از آن بهره بیشتری برده اند. حتی اگر فردی بتواند به خوبی از پس مسائل مختلف برآید ولی این بخش از هوش را در آن ضعیف مشاهده کنیم می توانیم پیش بینی کنیم که این فرد در بسیاری از زمینه های مختلف می تواند دچار مشکل شود.

استدلال را به صورت لغوی می توانیم به ترکیب کردن قانونمند یک قضیه مشخص و معلوم برای رسیدن به یک قضیه تازه نام ببریم. در واقع ، ذهن انسان می تواند با ترکیب کردن چند مسئله یا قضیه که از قبل برای او مشخص هستند به روشها ، راه حلها یا مسائل جدید پی ببرد. بنابراین ، استدلال از جمله توانایی های سطح بالای ذهنی است که افرادی که هوش بالایی دارند می توانند به خوبی از پس آن برآیند. از طرفی رسیدن به یک پاسخ یا استدلال منطقی نیز نیازمند روشهایی است که تنها یک فرد با هوش می تواند از آن استفاده کند. از جمله این استدلالها می توانیم به دو استدلال مهم زیر اشاره کنیم.

یک) استدلال جزئی

یکی از روشهایی که ذهن افراد از آن برای استدلال کردن استفاده می کند این است که تجارب جزئی قبلی را کنار هم می گذارد و می تواند به یک نتیجه کلی درباره آن موضوع برسد. به عنوان مثال ، برای اینکه فردی به راه حلی برای یکی از مسائل زندگی ، درسی یا هر چیز دیگری برسد باید یافته ها یا مسائل مربوط دیگر را کنار هم بگذارد و به نتیجه مطلوبی برسد.

دو) استدلال کلی

گاهی ، استدلالهای جزئی برای شما وجود ندارد یا اطلاعات شما به قدری است که می توانید از آن به یک نتیجه کلی برسید. در این گونه موارد شما به طور کلی درباره یک موضوع به نتیجه می رسید.

هر دوی این استدلالها توسط ذهن منطقی یا هوش یا بخشی از هوش شما انجام می شود که کاملاً به صورت خودکار در بسیاری از موارد اتفاق می افتد. بنابراین ، صرف اینکه فردی بتواند مسائل ریاضی یا علوم یا غیره را حل کند به معنی فرد باهوشی نیست. بلکه استدلال کردن در هر شرایطی و برای موضوعات مختلف از جمله مولفه های اصلی و مهم در هوش است که نشان دهنده توانایی ذهنی بالای فرد است. اگر فردی از پس این استدلالهای ساده یا پیچیده در زندگی روزمره یا مسائل مهم تر بر نیاید نمی توانیم امیدوار باشیم که بتواند به موفقیت دست پیدا کند.

استعدادیابی کودکان         تست هوش کودک       تقویت هوش کودک

بنابراین ، اگر در پی آن هستیم که توانایی های ذاتی و ذهنی افراد را افزایش دهیم و بتوانیم از توانایی های ذهنی آنها به بهترین نحو استفاده کنیم باید بتوانیم توانایی استدلال در آنها را افزایش دهیم. زیرا استدلال از آن دسته توانایی های است که در صورتی که افراد در آن ضعیف باشند ، حتی اگر به صورت بالقوه از توانایی هوشی خوبی برخوردار باشند باز هم نمی توانند توانایی های هوشی خود را به خوبی بروز داده و نشان دهند. سیستم های خانوادگی و تربیتی و آموزشی از جمله مواردی هستند که وظیفه آموزش و تقویت استدلال را در افراد بر عهده دارند.

یکی از روشهای مطلوب و مفید برای آموزش استدلال این است که زمانی که مسئله ای مطرح می شود سعی کنیم از افراد بخواهیم دلایل و علل مختلف برای آن مطرح کنند. بر اثر همین دلایل مختلف ، افراد می توانند توانایی رسیدن به نتیجه کلی از بررسی اصول و قواعد یا همان توانایی حل مسائل جدید را بیاموزند.

The post ارتباط هوش با قدرت استدلال و روش تقویت آن appeared first on استعدادیابی | تست هوش کودک.

در رشد شخصیت کودک فاکتورهای بسیاری تاثیرگذار می باشند که میزان اثرگذاری و نقش آن ها قابلیت و توانمندی کودک به فهم و استنباط این فاکتورها در رابطه و تماس آن ها با خودش وابسته است.

آموزش رشد شخصیت کودک برای والدین موضوعی است که در این مقاله آموزشی برای والدین تهیه شده است. در زیر به مطالعه و ارزیابی این فاکتورها و عوامل و نقش آن ها در رشد شخصیت کودک پرداخته می شود:

سرشت یا مزاج

مزاج یا طبع یا خلق به بیانی ویژگی ها و مشخصه های ظاهری ، جسمی و روانی می باشد که شخص با آن ها متولد می شود. سرشت یا خلق برای مادام العمر بر روی اقدامات و اعمال و رفتار شخص موثر خواهد بود و چون قسمت اصلی آن جسمی ـ زیستی می باشد در تمام عمر دچار تحولات و تغییرات فراوانی نخواهد شد. همچنین خلق یا مزاج در ارتباط با تربیت ، آموزش و محیط نیز می باشد. برخی از کارشناسان تاثیر طبع یا مزاج را فراوان تر ذکر کرده اند و عده ای هم بالعکس.

به طور کلی تاثیر تربیت ، آموزش و محیط چه زیاد باشد یا نه ، نکته قابل توجه و تامل این است که آموزش و تربیت تغییرپذیر می باشند و والدین قادرند با استفاده از شیوه های صحیح فرزندپروری و مهارت های تربیتی نقش و اثربخشی فراوانی در رشد شخصیت کودکان خود داشته باشند.

کودکان از لحاظ رشد شخصیت کودکان به سه گروه تقسیم می شوند:

ـ کودکان آسان

ـ کودکان سخت یا دشوار

ـ تلفیقی از خصوصیات کودکان آسان و دشوار

جهت بررسی و شناسایی سرشت یا مزاج کودک از خصوصیات ۹ گانه زیر بهره گرفته می شود:

• میزان فعالیت:

باید دید که سطح فعالیت کودک در چه حدی می باشد. سطح فعالیتشان عادی و نرمال است یا فعالیتشان بیش از اندازه نرمال و معمولی است و یا از حد نرمال و عادی کمتر است.

• تعادل و تناسب:

نرمال بودن فعالیت هایی مانند خوراک ، خواب و دفع. جهت بررسی بایست دید که آیا وضعیت اعمالی نظیر خواب و خوراک و دفع در کودک متعادل و قابل انتظار می باشد و یا برعکس.

• طریقه عکس العمل کودک به محرک های جدید (اشخاص ، حیوانات ، لوازم و …) :

این فاکتور اغلب میزان استرس پایه بچه ها را نمایان می سازد. جهت بررسی بایست دید که آیا به سادگی و یا میل و علاقه به چیزهای جدید نزدیک شده و با آنان ارتباط می گیرد و یا کناره گیر و دوری کننده هستند.

• سطح سازگاری اجتماعی ، راحتی و سرعت تغییر اعمال و حرکات کنونی کودک در عکس العمل به نشانه ها و تحولات محیطی:

جهت بررسی باید دید که آیا کودک به سادگی با موقعیت ، رخدادها و دگرگونی های محیطی هماهنگ می شود یا خیر هماهنگی و سازگاری او پایین می باشد. در صورت هماهنگی مطلوب پدر و مادر و شیوه های تربیتی صحیح و هماهنگ و قابل قبول می توان سازگاری محیطی کودک را افزایش داد.

• شدت و میزان بروز عکس العمل:

برخی از بچه ها در ارتباط با موقعیت ، رخداد و تحولات و ناکامی ها شدت عکس العمل بیشتری از خود بروز می دهند و برخی هم عکس العمل مدیریت شده و سنجیده ای از خود نشان می دهند.  همسان انگاری کودکان با پدر و مادر ، الگوگیری ، پرورش مهارت ها و فراگیری اجتماعی از جمله راه هایی هستند که شدت عکس العمل را در کودکان موزون می بخشند.

• آستانه واکنش یا حساسیت:

برخی از بچه ها آستانه عکس العمل ضعیف تری دارند ، شدت حساسیت بیشتری دارند و دشوارتر می توان عکس العمل قابل چشمداشت و پیش بینی نظیر یادگیری یک عمل و رفتار تازه را از آنان به دست آورد و بالعکس.

• خلق و سرشت کودک:

جهت بررسی باید دید که آیا طبع و خلق آنان افسرده ، غمگین و اهل گریه و زاری می باشند یا خوشرو و شاد هستند؟ تحریک پذیر و عجول و عصبانی اند یا صبور و آرامند؟ در این زمینه هم هماهنگی پدر و مادر و والدگری صحیح و قابل قبول آنان قادر است بر روی خلق و مزاج کودکان تاثیرگذار باشد.

• میزان توجه و تمرکز کودک:

جهت بررسی باید دید که آیا برانگیزاننده های محیطی سریعاً و به راحتی موجب عدم تمرکز و دقت کودک می شوند یا خیر. والدین می توانند با مهار و مدیریت برانگیزاننده های داخلی و خارجی و تمرین و آموزش های مناسب تمرکز و توجه کودک خود را افزایش دهند.

• میزان پافشاری :

برخی از بچه ها در اجرا و ادامه ی یک کار و فعالیت اصرار و سماجت دارند و عده ای در مواجهه با بازدارنده ها سریع مایوس و دل زده می شوند.

به جز عوامل ذکر شده ، فاکتورهای دیگری هم در رشد شخصیت کودک هستند که قادرند همچون قسمتی از خلق و مزاج مورد توجه قرار گیرند چرا که از آغاز تولد همراه کودک می باشند این فاکتورها دربرگیرنده بهره هوشی ، خلاقیت ، کنجکاوی و استعداد کودک می باشد. هر کدام از این فاکتورها و مولفه ها هم قادرند مشخصه های دیگری را تحت تاثیر قرار دهند. برای نمونه ، بهره هوشی کودک بر روی میزان سازگاری ، نحوه ایجاد ارتباط ، آنالیز و حل مسائل و … موثر است.

مرکز استعدادیابی کودکان         تست هوش کودک       پرورش هوش کودک

The post رشد شخصیت کودک appeared first on استعدادیابی | تست هوش کودک.